Ο κ. Λι Χονγκτζί είναι ο ιδρυτής της πνευματικής εξάσκησης Φάλουν Γκονγκ. Η πρακτική συνδυάζει διαλογισμό και ήπιες ασκήσεις με μια ηθική φιλοσοφία που επικεντρώνεται στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας.
Αφότου ο κ. Λι εισήγαγε την πρακτική στο κοινό στην Κίνα στις αρχές της δεκαετίας του 1990, περίπου 100 εκατομμύρια άνθρωποι άρχισαν να ασκούνται. Από τότε, η πρακτική έχει εξαπλωθεί σε περισσότερες από 100 χώρες σε όλο τον κόσμο.
Ο κ. Λι έχει υπάρξει τέσσερις φορές υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης και προτάθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το Βραβείο Ζαχάρωφ για την Ελευθερία της Σκέψης. Είναι επίσης αποδέκτης του Διεθνούς Βραβείου Θρησκευτικής Ελευθερίας του Freedom House.
Αυτό το άρθρο του κ. Λι, μεταφρασμένο από τα κινεζικά, δημοσιεύεται από την Epoch Times με την ευκαιρία της κινεζικής Πρωτοχρονιάς.
***
Πώς προήλθε η ανθρωπότητα
Αρχικά, επιτρέψτε μου να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία και να ευχηθώ σε όλους ένα ευτυχισμένο Κινέζικο Νέο Έτος!
Λόγω του Νέου Έτους, θα έπρεπε να έχω να πω μερικά εορταστικά λόγια που όλοι θέλουν να ακούσουν, αλλά βλέπω ότι ο κίνδυνος πλησιάζει όλο και πιο πολύ στην ανθρωπότητα. Εξαιτίας αυτού, οι Θεοί και οι Βούδες μού ζήτησαν να πω σε όλα τα όντα στον κόσμο μερικά λόγια που οι Θεοί επιθυμούν να πουν. Κάθε λέξη αποκαλύπτει ουράνια μυστικά και ο σκοπός είναι να μάθουν οι άνθρωποι την αλήθεια και να τους δοθεί άλλη μία ευκαιρία να σωθούν.
Γιατί υπάρχει η ανθρωπότητα; Από τον σχηματισμό του μέχρι το τέλος του, το σύμπαν περνάει μια μακρά διαδικασία σε τέσσερα στάδια: σχηματισμός, σταθερότητα, εκφυλισμός και καταστροφή. Όταν το σύμπαν φτάσει στους έσχατους καιρούς στην τελική διαδικασία της “καταστροφής”, τα πάντα στο Κοσμικό πεδίο, συμπεριλαμβανομένου του σύμπαντος στο οποίο ζούμε, θα διαλυθούν στην κατάσταση ανυπαρξίας σε μια στιγμή! Όλες οι ζωές θα εκμηδενιστούν πλήρως!
Όταν ένας άνθρωπος πεθαίνει, μόνο το φυσικό σώμα στην επιφάνεια έχει αποσυντεθεί λόγω γήρανσης ενώ η αρχική ψυχή (δηλαδή ο αληθινός εαυτός) δεν πεθαίνει και θα μετενσαρκωθεί στην επόμενη ζωή. Το σύμπαν έχει σχηματισμό, σταθερότητα, εκφυλισμό και καταστροφή, και τα ανθρώπινα όντα έχουν γέννηση, γήρανση, ασθένεια και θάνατο – αυτοί είναι οι νόμοι του σύμπαντος. Ακόμη και οι Θεοί περνούν από αυτή τη διαδικασία, μόνο που χρειάζονται πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι μεγαλύτεροι Θεοί περνούν από μια ακόμη πιο μακρόχρονη διαδικασία. Κατά τη γέννηση και τον θάνατό τους δεν πονούν και παραμένουν συνειδητοί καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας– είναι σαν να αλλάζουν ενδυμασία. Δηλαδή, τα όντα δεν πεθαίνουν σε κανονικές καταστάσεις. Αν το σύμπαν και το Κοσμικό πεδίο εκμηδενιστούν στο τελευταίο στάδιο των σχηματισμού, σταθερότητας, εκφυλισμού και καταστροφής, τα όντα δεν θα μετενσαρκώνονται πλέον και όλες οι ζωές και η ύλη θα πάψουν να υπάρχουν, με όλα να μετατρέπονται σε σκόνη και να επιστρέφουν στο κενό. Αυτή τη στιγμή, ο ανθρώπινος κόσμος βιώνει το τελευταίο στάδιο της καταστροφής στη διαδικασία «σχηματισμός, σταθερότητα, εκφυλισμός και καταστροφή». Τα πάντα στους έσχατους καιρούς θα γίνουν κακά, οπότε θα επέλθει καταστροφή – γι’ αυτό η ανθρώπινη κοινωνία βρίσκεται σε τέτοιο χάος. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καμία καλοπροαίρετη σκέψη, είναι σεξουαλικά ασύδοτοι, ψυχολογικά διεστραμμένοι, υπάρχει ανεξέλεγκτη χρήση ναρκωτικών και έχει εμφανιστεί μαζικά η δυσπιστία στον Θεό – χαοτικά φαινόμενα έχουν αναδυθεί σε τεράστια έκταση. Αυτό είναι αναπόφευκτο στους έσχατους καιρούς του Κοσμικού πεδίου – έχει φτάσει μια τέτοια εποχή!
Ο Δημιουργός νοιάζεται για τους Θεούς και όλες τις ζωές που είναι ευγενικές και όμορφες, καθώς και τα υπέροχα δημιουργήματα στο Κοσμικό πεδίο, και γι’ αυτό, κατά το πρώιμο στάδιο του “εκφυλισμού” οδήγησε μερικούς Θεούς να έρθουν στο εξώτατο στρώμα του Κοσμικού βασιλείου (που γενικά ονομάζεται “πέρα από το βασίλειο του Φα”), όπου δεν υπήρχαν Θεοί, και δημιούργησε τη Γη. Η Γη δεν μπορεί να υπάρξει από μόνη της και πρέπει να βασίζεται σε ένα σύστημα κυκλοφορίας ζωών και όντων που σχηματίζονται σε μια αντίστοιχη Κοσμική δομή. Για το σκοπό αυτό, ο Δημιουργός κατασκεύασε μια μεγάλη έκταση έξω από τη Γη – οι Θεοί την ονόμασαν Τρία Βασίλεια. Πριν αρχίσει η σωτηρία στους έσχατους καιρούς, κανένας Θεός, όσο υψηλό κι αν είναι το επίπεδό του, δεν μπορεί να εισέλθει ή να εξέλθει από τα Τρία Βασίλεια κατά βούληση χωρίς την άδεια του Δημιουργού. Στο πλαίσιο των Τριών Βασιλείων, υπάρχουν τρία μεγάλα κύρια επίπεδα. Το “βασίλειο της επιθυμίας” καλύπτει όλα τα όντα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, στη Γη. Το δεύτερο βασίλειο πέρα από το βασίλειο της επιθυμίας είναι το “βασίλειο της μορφής”. Το επόμενο επίπεδο πιο πάνω είναι το τρίτο βασίλειο που ονομάζεται “το άμορφο βασίλειο”. Κάθε βασίλειο είναι υψηλότερο και καλύτερο από το προηγούμενο, αλλά κανένα δεν μπορεί να συγκριθεί με τα ουράνια βασίλεια στο βασίλειο του Φα και πέρα από το βασίλειο του Φα. Ο παράδεισος στον οποίο συχνά αναφέρεται η ανθρωπότητα είναι ο παράδεισος στο βασίλειο της μορφής και στο άμορφο βασίλειο μέσα στα Τρία Βασίλεια. Επειδή κάθε βασίλειο έχει δέκα επίπεδα ουρανού, στα Τρία Βασίλεια υπάρχουν συνολικά τριάντα τρία επίπεδα ουρανού, συμπεριλαμβάνοντας τα ίδια τα τρία βασίλεια. Τα ανθρώπινα όντα βρίσκονται στο βασίλειο της επιθυμίας, και αυτό είναι το χαμηλότερο επίπεδο όπου το περιβάλλον είναι το πιο εχθρικό. Οι ανθρώπινες ζωές είναι οδυνηρά σύντομες. Το πιο τρομερό είναι ότι ο ανθρώπινος κόσμος δεν έχει δίκαιες αρχές. Οι ανθρώπινες αρχές στο σύμπαν είναι το αντίθετο (εκτός από τις αρχές του Φα που οι Θεοί δίδαξαν στους ανθρώπους). Για παράδειγμα, οι νικητές γίνονται βασιλιάδες, η εξουσία αποκτάται μέσω των πολέμων, οι ισχυροί είναι ήρωες, και ούτω καθεξής. Στα μάτια του θείου, καμία από αυτές δεν είναι δίκαιη αρχή, καθώς η δύναμη αποκτάται μέσω δολοφονίας και ληστείας. Το σύμπαν και οι Θεοί δεν είναι έτσι, αλλά στον ανθρώπινο κόσμο αυτά είναι απαραίτητα και εφικτά, καθώς αυτές είναι οι αρχές στο ανθρώπινο πεδίο, οι οποίες είναι οι “αντίθετες αρχές” σε σύγκριση με τις αρχές στο σύμπαν. Επομένως, για να επιστρέψει κανείς στον παράδεισο, θα πρέπει να ακολουθήσει τις δίκαιες αρχές για να “καλλιεργήσει” τον εαυτό του. Μερικοί άνθρωποι ζουν μια ελαφρώς καλύτερη ζωή από άλλους και αισθάνονται πολύ καλά για αυτό. Αυτοί οι άνθρωποι συγκρίνουν τον εαυτό τους με άλλους ανθρώπους σε αυτό το πεδίο, ενώ στην πραγματικότητα διάγουν τις ζωές τους στον σκουπιδότοπο του σύμπαντος – τίποτα περισσότερο. Τα Τρία Βασίλεια είναι κατασκευασμένα στο εξώτατο στρώμα του σύμπαντος στο Κοσμικό πεδίο και αποτελούνται από τα χαμηλότερα, πιο χονδροειδή και πιο βρώμικα σωματίδια, όπως τα μόρια και τα άτομα. Στα μάτια των Θεών, εδώ απορρίπτονται τα σκουπίδια του σύμπαντος. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι Θεοί θεωρούν το στρώμα των μοριακών σωματιδίων ως βρωμιά ή λάσπη και αυτό είναι το χαμηλότερο μέρος. Αυτό είναι το αληθινό νόημα της θρησκευτικής έκφρασης “Ο Θεός έφτιαξε τους ανθρώπους με πηλό”. Στην πραγματικότητα, ήταν αυτό το στρώμα υλικού από μόρια που χρησιμοποιήθηκε για να δημιουργηθούν οι άνθρωποι.
Ήταν κατ’ εντολή του Δημιουργού που οι Θεοί δημιούργησαν τα ανθρώπινα όντα. Διαφορετικοί Θεοί δημιούργησαν ανθρώπους διαφορετικής εμφάνισης σύμφωνα με τις δικές τους εικόνες, έτσι υπάρχουν άνθρωποι της λευκής φυλής, της κίτρινης φυλής, της μαύρης φυλής κλπ. Η μόνη διαφορά τους είναι στην εξωτερική μορφή ενώ η έμφυτη ζωή τους δόθηκε όλη από τον Δημιουργό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μοιράζονται κοινές αξίες. Ο Δημιουργός ζήτησε από τους Θεούς να δημιουργήσουν τους ανθρώπους, ώστε να τους χρησιμοποιήσει στους έσχατους καιρούς για να σώσει όλα τα όντα στο σύμπαν, συμπεριλαμβανομένων των Θεών.
Τότε, γιατί ο Δημιουργός έβαλε τους διάφορους Θεούς να δημιουργήσουν τα ανθρώπινα όντα σε ένα τόσο κατώτερο περιβάλλον; Επειδή αυτό είναι το χαμηλότερο επίπεδο στο σύμπαν και το μέρος με τον περισσότερο πόνο. Ο πόνος επιτρέπει σε κάποιον να καλλιεργηθεί – ο πόνος επιτρέπει σε κάποιον να εξιλεωθεί για τις αμαρτίες και το κάρμα. Αν μέσα στον πόνο, μπορεί κάποιος ακόμα να παραμείνει αγαθός, να είναι ευγνώμων και να είναι καλός άνθρωπος, εξυψώνεται. Επιπλέον, η σωτηρία είναι μια διαδικασία από κάτω προς τα πάνω – πρέπει να ξεκινήσει από το χαμηλότερο σημείο. Τα όντα υποφέρουν σε αυτό το μέρος. Υπάρχουν διαπροσωπικές συγκρούσεις για τα συμφέροντα, η κατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος είναι σκληρή ενώ οι άνθρωποι πρέπει να κοπιάσουν με το μυαλό και το σώμα τους για να επιβιώσουν, κλπ, κλπ. Όλα αυτά παρέχουν στα όντα την ευκαιρία να ανυψωθούν και να εξαλείψουν το κάρμα. Ο πόνος μπορεί να μειώσει το κάρμα – αυτό είναι δεδομένο. Εν μέσω πόνου και συγκρούσεων, αν οι άνθρωποι μπορούν ακόμα να παραμείνουν αγαθοί, θα συσσωρεύσουν αξία και αρετή, και η ζωή τους θα ανυψωθεί.
Φτάνοντας στη σύγχρονη εποχή, όταν ο Δημιουργός επρόκειτο να χρησιμοποιήσει το ανθρώπινο σώμα για να σώσει τα όντα στο σύμπαν, οι αρχικές ζωές στα ανθρώπινα σώματα αντικαταστάθηκαν ως επί το πλείστον από “Θεούς” που ενσαρκώθηκαν ως άνθρωποι. Αυτό συμβαίνει επειδή τα ανθρώπινα σώματα μπορούν να εξαλείψουν το κάρμα μέσω του πόνου, ενώ οι άνθρωποι μπορούν, σε ένα περιβάλλον που δεν έχει ενάρετες αρχές, να κρατήσουν τις ενάρετες αρχές που διδάχτηκαν από τους Θεούς και να παραμείνουν αγαθοί – επομένως, μπορούν να ανυψώσουν το επίπεδο των όντων τους. Οι έσχατοι καιροί έχουν φτάσει, η πύλη του ουρανού στα Τρία Βασίλεια έχει ανοίξει και ο Δημιουργός επιλέγει τέτοια όντα για απελευθέρωση.
Τα πάντα στο Κοσμικό βασίλειο και το σύμπαν έχουν γίνει ακάθαρτα κατά τη διαδικασία του σχηματισμού, της σταθερότητας και του εκφυλισμού, και δεν είναι πλέον τόσο καλά όσο την εποχή που δημιουργήθηκαν για πρώτη φορά, οπότε τα πάντα οδεύουν προς την “καταστροφή”. Δηλαδή, τα πάντα στο Κοσμικό βασίλειο είναι διεφθαρμένα και κανένα ον δεν είναι τόσο καλό όσο ήταν στην αρχή. Όλα τα όντα δεν είναι πλέον αγνά, όλα έχουν κάρμα, οπότε θα αντιμετωπίσουν την καταστροφή. Στη θρησκεία, αυτό το είδος αμαρτίας ονομάζεται «προπατορικό αμάρτημα». Για να σώσει το σύμπαν, ο Δημιουργός ζήτησε από ένα πλήθος Θεών και Αρχόντων να κατέβουν στον κόσμο και να γίνουν άνθρωποι, να υποφέρουν, να βελτιωθούν, να μειώσουν τις αμαρτίες και να ξαναδημιουργηθούν σε αυτό το περιβάλλον, ώστε να μπορέσουν να επιστρέψουν στον ουρανό. (Επειδή την ίδια στιγμή που σώζει τα όντα, ο Δημιουργός αναδημιουργεί και το σύμπαν). Το νέο σύμπαν είναι απολύτως καθαρό και υπέροχο. Αν κάποιος μπορεί να παραμείνει αγαθός σε αυτό το σκληρό περιβάλλον, να τηρήσει τις παραδοσιακές αξίες ενώ αντιμετωπίζει την επίθεση από τις σύγχρονες αντιλήψεις ενώ διατηρεί την πίστη στο θείο εν μέσω της επίθεσης των αθεϊστικών και εξελικτικών δογμάτων – άνθρωποι σαν κι αυτόν θα φτάσουν στο πεπρωμένο τους να σωθούν και να επιστρέψουν στα ουράνια βασίλεια. Όλα τα χαοτικά φαινόμενα είναι οι τελικές διευθετήσεις των Θεών με σκοπό να δοκιμάσουν αν τα όντα μπορούν να σωθούν. Ταυτόχρονα, ο πόνος μπορεί επίσης να μειώσει το κάρμα – όλα γίνονται για να σωθούν οι άνθρωποι πίσω στους ουράνιους παραδείσους.
Δηλαδή, οι άνθρωποι δεν ζουν στον κόσμο με σκοπό να έχουν τα λεγόμενα επιτεύγματα στην κοινωνία. Οι άνθρωποι παλεύουν στη ζωή, σκληραίνουν και αγωνίζονται για πράγματα με κάθε δυνατό μέσο, ενώ αυτό τους κάνει μόνο διεφθαρμένους. Η κάθοδος στον κόσμο για να γίνει κανείς άνθρωπος είναι για την εξάλειψη των αμαρτιών και του κάρμα και για την καλή καλλιέργεια του εαυτού μας. Τα ανθρώπινα όντα ήρθαν στον κόσμο για να σωθούν και έγιναν άνθρωποι για να περιμένουν τον Δημιουργό να τους σώσει πίσω στα ουράνια βασίλεια. Κατά την αναμονή, συσσώρευσαν αξία και αρετή ζωή με τη ζωή – αυτός είναι ο σκοπός της μετενσάρκωσης. Ο χαοτικός κόσμος είναι για την εκπλήρωση όλων των όντων. Εν μέσω δυσκολιών, ωστόσο, κάποιοι άνθρωποι ζήτησαν τη βοήθεια των Θεών αλλά δεν πήραν αυτό που ζήτησαν, οπότε άρχισαν να δυσανασχετούν με τους Θεούς. Από εκεί και πέρα, προχώρησαν πιο πέρα και εναντιώθηκαν στους Θεούς ενώ μερικοί μάλιστα ακολουθούν ένα δαιμονικό μονοπάτι και έχουν αποκτήσει νέο κάρμα. Άνθρωποι σαν κι αυτούς πρέπει να γυρίσουν γρήγορα, να ζητήσουν συγχώρεση από τους Θεούς και να μετανοήσουν για να τους δοθεί μια ευκαιρία. Στην πραγματικότητα, τα πάντα στη ζωή, το αν κάποιος πρέπει να πάρει κάτι ή όχι, είναι το αποτέλεσμα των καρμικών συνεπειών από τα καλά και τα κακά πράγματα που έκανε κάποιος στην προηγούμενη ζωή του. Ο αριθμός των ευλογιών και η ποσότητα της αρετής που συσσωρεύτηκε στην προηγούμενη ζωή καθορίζουν την ποσότητα της καλής τύχης σε αυτή ή την επόμενη ζωή. Με περισσότερες ευλογίες και αρετή, μπορεί κανείς να τις ανταλλάξει στην επόμενη ζωή με υψηλές θέσεις και χρηματικές απολαβές ή με διάφορα είδη τύχης και ευλογιών, συμπεριλαμβανομένου του αν έχει μια ευτυχισμένη οικογένεια και πόσο καλά θα πάνε τα παιδιά του. Αυτός είναι ο θεμελιώδης λόγος που κάποιοι είναι πλούσιοι, κάποιοι φτωχοί, κάποιοι κατέχουν υψηλές θέσεις και κάποιοι δεν έχουν σπίτι για να επιστρέψουν – δεν είναι σαν τη δαιμονική ρητορική της ισονομίας που προπαγανδίζει το κακό Κομμουνιστικό Κόμμα. Το σύμπαν είναι δίκαιο. Τα όντα ανταμείβονται με ευλογίες για τις καλές πράξεις και θα πρέπει να ξεπληρώσουν τις κακές πράξεις, αν όχι σε αυτή τη ζωή, τότε στην επόμενη. Αυτή είναι η απόλυτη αρχή στο σύμπαν! Ο Ουρανός, η Γη, οι Θεοί και ο Δημιουργός είναι συμπονετικοί προς τα αισθανόμενα όντα. Ο Ουρανός, η Γη, οι άνθρωποι και οι Θεοί όλοι δημιουργήθηκαν από τον Δημιουργό, ο οποίος σε καμία περίπτωση δεν θα φερθεί σε κάποια όντα καλά και σε άλλα όχι καλά. Αιτιώδεις σχέσεις και καρμική ανταπόδοση – αυτός είναι ο πραγματικός λόγος για το αν οι άνθρωποι είναι ευλογημένοι ή όχι στη ζωή.
Το κέρδος ή η απώλεια εμφανίζονται στην πραγματικότητα σαν φυσιολογικά φαινόμενα στην κοινωνία, αλλά στη ρίζα τους είναι δημιούργημα της ίδιας μας της ζωής, η συγκομιδή της δικής μας σποράς. Ωστόσο, το αν κάποιος έχει κάτι ή όχι, το αν κερδίζει ή χάνει, θα εκδηλωθεί στην ανθρώπινη κοινωνία σύμφωνα με τις συνθήκες της ανθρώπινης κοινωνίας. Επομένως, ανεξάρτητα από το αν είστε φτωχοί ή πλούσιοι στη ζωή, θα πρέπει να κάνετε καλές πράξεις, να μην κάνετε κακά πράγματα, να παραμείνετε αγαθοί, να σέβεστε τον ουρανό και τους Θεούς και να παίρνετε χαρά βοηθώντας τους άλλους. Με αυτόν τον τρόπο θα συσσωρεύσετε ευλογίες και αρετές και θα ανταμειφθείτε στην επόμενη ζωή. Στο παρελθόν, η παλαιότερη γενιά στην Κίνα έλεγε συχνά ότι δεν πρέπει να παραπονιέσαι αν υποφέρεις λίγο σε αυτή τη ζωή και ότι πρέπει να κάνεις περισσότερες καλές πράξεις και να συσσωρεύεις περισσότερη αρετή, ώστε τα πράγματα να γίνουν καλύτερα στην επόμενη ζωή. Δηλαδή, αν δεν κάνατε καλές πράξεις ή δεν συσσωρεύσατε ευλογίες και αρετή στην προηγούμενη ζωή σας, δεν έχει νόημα να ζητάτε τη βοήθεια των Θεών. Το σύμπαν έχει τις αρχές του και οι Θεοί πρέπει επίσης να τις τηρούν. Αν οι Θεοί κάνουν αυτό που δεν πρέπει να κάνουν, θα τιμωρηθούν επίσης. Δεν είναι τόσο απλό όσο νομίζουν οι άνθρωποι. Πιστεύετε ότι οι Θεοί πρέπει να σας δίνουν αυτό που θέλετε; Η απαίτηση είναι ότι πρέπει να έχετε συσσωρεύσει ευλογίες και αρετή από την προηγούμενη ζωή σας – πρέπει να ανταλλάσσετε πράγματα με ευλογίες και αρετή! Αυτό καθορίζεται από την αρχή του Φα (του Νόμου) του σύμπαντος. Αλλά μιλώντας σε ένα θεμελιώδες επίπεδο, αυτός δεν είναι ο πραγματικός σκοπός της συσσώρευσης ευλογιών και αρετής. Για τους ανθρώπους η συσσώρευση ευλογιών και αρετής στη ζωή είναι για να οικοδομήσουν και να στρώσουν το δρόμο για την επιστροφή στον ουρανό, αυτός είναι ο σκοπός – δεν είναι για να τα ανταλλάξουν για λίγη πρόσκαιρη ευτυχία σε μία ανθρώπινη ζωή!
Δάσκαλος Λι Χονγκτζί
20 Ιανουαρίου 2023