Στην αρχή της δημόσιας διάδοσης του, το Φάλουν Γκονγκ, ήταν και αυτή μια από τις πολλές ομάδες τσιγκονγκ, εγγεγραμμένη στην Κινεζική Ερευνητική Ένωση Τσιγκονγκ, μια κρατική υπηρεσία. Για αρκετά χρόνια, η πρακτική απολάμβανε επίσημη αποδοχή και ενθάρρυνση.
Σεμινάρια του Φάλουν Γκονγκ λάμβαναν χώρα στην αίθουσα «ο Ήρωας του Λαού» και σε Κινεζικές πρεσβείες από το Παρίσι μέχρι και την Νέα Υόρκη. Ορισμένοι από τους κυβερνητικούς αξιωματούχους καθώς και μέλη του Κινέζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ) άρχισαν να εξασκούνται.
Μάρτιος του 1996 · Το Φάλουν Γκονγκ αποσύρθηκε από την Ένωση Τσιγκονγκ καθώς αρνήθηκε να χρεώσει δίδακτρα για την πρακτική, και ζήτησε αυτονομία από το κράτος, ώστε το κράτος να μην παρεμβαίνει πολιτικά στην πρακτική.
Αμέσως μετά, επικριτικά άρθρα κατά του Φάλουν Γκονγκ άρχισαν να εμφανίζονται σε τοπικά κυβερνητικά μέσα ενημέρωσης ελεγχόμενα από το ΚΚΚ. Το Γραφείο Δημόσιας Ασφάλειας ξεκίνησε να παρακολουθεί τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, και απαγορεύθηκε η περαιτέρω έκδοση βιβλίων του Φάλουν Γκονγκ (τα οποία είχαν ήδη γίνει best-seller). Καθώς η πρακτική συνέχισε να μεγαλώνει και έφτανε τα 70 εκατομμύρια ασκούμενους μέχρι το 1998, η παρακολούθηση και η παρενόχλησή τους, επίσης εντάθηκε.
Τον Απρίλιο του 1999, εμφανίστηκε ένα άρθρο στην πόλη Τιαντζίν που χλεύαζε το Φάλουν Γκονγκ. Το άρθρο συντάχθηκε από τον κουνιάδο του αρχηγού του Γραφείου Δημόσιας Ασφάλειας της Κίνας και μέλος της ισχυρής Διαρκής Επιτροπής Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΚ, Λούο Γκαν.
Από της 19 έως της 24 Απριλίου, ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ έκαναν μια καθιστική διαμαρτυρία έξω από τα γραφεία της εφημερίδας, ζητώντας την ανάκληση του άρθρου, αυτή ήταν μια νόμιμη τακτική, που είχε παρακινήσει ανακλήσεις σε παρόμοια μεμονωμένα γεγονότα που είχαν συμβεί αλλού στην Κίνα στα τέλη του 1990. Αυτή την φορά, όμως, το Γραφείο Δημόσιας Ασφάλειας της Τιαντζίν απέστειλε τα ΜΑΤ για να δείρουν τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ που είχαν έρθει να κάνουν έκκληση, με αποτέλεσμα να τραυματίσουν τους ασκούμενους και να συλάβουν 45 άτομα.
Όταν οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ ζήτησαν την απελευθέρωση αυτών που βρίσκονταν υπό κράτηση, τους είπαν πως η αστυνομία κινήθηκε σύμφωνα με οδηγίες από το Πεκίνο και πως οι ασκούμενοι που είχαν συλληφθεί δεν θα απελευθερώνονταν χωρίς εξουσιοδότηση από το Πεκίνο. Η αστυνομία της Τιαντζίν συνέστησε στους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ εάν θέλουν να κάνουν αίτηση, να πάνε στην πρωτεύουσα. «Μόνο με το να πάτε στο Πεκίνο θα λυθεί αυτό το πρόβλημα» είπαν.
Στις 25 Απριλίου, 10.000-20.000 ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ συγκεντρώθηκαν ειρηνικά έξω από το κυβερνητικό κεντρικό γραφείο εκκλήσεων, και κατευθύνθηκαν από δυνάμεις ασφαλείας να συγκεντρωθούν άμεσα έξω από το κεντρικό κυβερνητικό σύμπλεγμα της Τζονγκνανχάι.
Αρκετοί ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ συναντήθηκαν με τον τότε Πρωθυπουργό Τζου Ρονγκτζί και άλλους κορυφαίους αρχηγούς για να ζητήσουν να σταματήσει η παρενόχληση και οι περιορισμοί των εκδόσεων των βιβλίων του Φάλουν Γκονγκ όπως επίσης και την απελευθέρωση των ασκούμενων της Τιαντζίν. Ο Τζου καθησύχασε τους παρόντες πως το Κόμμα δεν ήταν ενάντια στο Φάλουν Γκονγκ και συμφώνησε στην απελευθέρωση των υπό κράτηση ασκουμένων. Το βράδυ, αφέθηκαν ελεύθεροι σύμφωνα με τις οδηγίες της κεντρικής κυβέρνησης.
Έξαλλος ο Τζιάνγκ Τζεμίν: Το Κομμουνιστικό Κόμμα πρέπει να εξαλείψει το Φάλουν Γκονγκ
Ο τότε αρχηγός του Κόμματος Τζιάνγκ Τζεμίν αντέδρασε στην συγκέντρωση τελείως διαφορετικά. Αναφέρεται πως έγινε έξαλλος που οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ είχαν σχεδιάσει μια τόσο μεγάλη διαδήλωση έξω από το κυβερνητικό συγκρότημα, ενοχλήθηκε από το μέγεθος και την ανεξαρτησία της πρακτικής, και πίστευε πως η ηθική φιλοσοφία δεν ήταν συμβατή με τον αθεϊσμό του Κόμματος. Ο Τζιάνγκ αποφάσισε εκείνο το βράδυ πως το Κομμουνιστικό Κόμμα πρέπει να εξαλείψει το Φάλουν Γκονγκ, μια πρακτική με τουλάχιστον τόσους ασκούμενους όσους και τα μέλη του Κόμματος.
Ακολούθως το ΚΚΚ ξεκίνησε εκτενείς και οργανωμένες επιθέσεις εναντίον των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ.
Σύμφωνα με αναφορές δημοσιογράφων, η απόφαση φαινόταν να είναι κυρίως του Τζιάνγκ Τζεμίν, του τότε αρχηγού του ΚΚΚ. Πηγές από την εφημερίδα Washington Post για παράδειγμα, δηλώνουν πως, “Ο Τζιάνγκ Τζεμίν από μόνος του αποφάσισε πως το Φάλουν Γκονγκ πρέπει να εξαλειφθεί”, και “διάλεξε αυτό που πίστευε ως εύκολο στόχο”. Κάποιοι αναλυτές εικάζουν πως η απαγόρευση του Φάλουν Γκονγκ είχε ως κύριο κίνητρο την επιθυμία του Τζιάνγκ να παγιώσει την πολιτική του δύναμη μέσα στο ΚΚΚ. Άλλοι δίνουν την εξήγηση πως ο Τζιάνγκ και άλλοι κορυφαίοι αρχηγοί έβλεπαν το Φάλουν Γκονγκ ως αντίθετο στην αθεϊστική στάση του Κόμματος και ως απειλή για την ιδεολογική ηγεμονία της Κίνας. Εξάλλου, συντηρώντας ένα καθεστώς κυρίως μέσω διαφθοράς, βίας και προσωπικών ευνοιών είναι δύσκολο όταν ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού εγκαρδίως αγκαλιάζει την αλήθεια, την καλοσύνη και την ανεκτικότητα ως αρχές με τις οποίες ζει.
Κατά τη διάρκεια της άνοιξης του 1999, μια σειρά γεγονότων εξελίχθηκε, με κλιμάκωση την έναρξη μιας μεγάλης κλίμακας καταστολής στις 20 Ιουλίου. Στα τέλη Απριλίου, μια επιστολή του Τζιάνγκ Τζεμίν κυκλοφόρησε ανάμεσα στην κύρια ηγεσία του Κόμματος, με οδηγίες για μελέτη και επιβολή των οδηγιών του. Το γράμμα χαρακτήριζε το Φάλουν Γκονγκ ως εχθρό του κράτους, ο οποίος πρέπει να παρακολουθείται και να ελέγχεται για την προστασία της ασφάλειας του ΚΚΚ. Τον Μάιο του 1999, ένα υπόμνημα με παρόμοια σημεία, κυκλοφόρησε σε μέλη του Κόμματος σε όλη την Κίνα.
Στις 10 Ιουνίου, 1999, η Διαρκής Επιτροπή Πολιτικού Γραφείου δημιούργησε το Γραφείο 610 ως παράρτημα του Κόμματος. Ο κύριος σκοπός του Γραφείου 610 – ο οποίος και συνεχίζει να είναι- να παρακολουθεί, να ανιχνεύει και να διώκει ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ (και άλλων δυσφημισμένων θρησκευτικών ομάδων).
Η Αλήθεια, η Καλοσύνη και η Ανεκτικότητα είναι επισήμως επικηρυγμένες στην Κίνα
Στις 20 Ιουλίου 1999, εκατοντάδες ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ τέθηκαν υπό κράτηση από δυνάμεις ασφαλείας. Δύο ημέρες μετά, στις 22 Ιουλίου, η “απαγόρευση” του Φάλουν Γκονγκ ανακηρύχθηκε επισήμως.
Κινέζοι δικηγόροι και διεθνείς ειδικοί: Αυτή η δίωξη είναι παράνομη
Σύμφωνα με ειδικούς σε νομικά θέματα, ούτε το Γραφείο 610 ούτε το ΚΚΚ είχαν την νομική αρχή να δράσουν εκ μέρους του κράτους και να λάβουν τέτοια μέτρα ενάντια στο Φάλουν Γκονγκ. Όντως, σύμφωνα με Κινέζους δικηγόρους και διεθνείς ειδικούς όπως το Ίδρυμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η απαγόρευση της εξάσκησης του Φάλουν Γκονγκ είναι από μόνη της μια παράνομη πράξη σύμφωνα με τους Κινέζικους αλλά και τους διεθνείς νόμους.
Αρχικά τα ελεγχόμενα από το ΚΚΚ μέσα ενημέρωσης ανακήρυξαν πως το Φάλουν Γκονγκ απαγορεύθηκε ως απειλή για την κοινωνική τάξη όπως επίσης πως η πίστη στο Θείο και οι αρχές της αλήθειας, καλοσύνης και ανεκτικότητας ήταν ασύμβατες με τον Μαρξιστικό υλισμό. Αντίθετα με την κοινή γνώμη, το Φάλουν Γκονγκ δεν απαγορεύθηκε επειδή ήταν μια “κακή θρησκεία” ή “κακή λατρεία”. Αυτός ο υποτιμητικός τίτλος δόθηκε τρεις μήνες μετά την έναρξη της καταστολής, ως μέσον υπονόμευσης της δημόσιας συμπάθειας προς τους ασκούμενους, και για να δικαιολογήσουν την απαγόρευση..
Απαγόρευση βιβλίων και άλλων υλικών που προωθούσαν το Φάλουν Γκονγκ
Σύμφωνα με επίσημα έγγραφα που εκδόθηκαν από το Γραφείο Πολιτικής Προστασίας τον Ιούλιο του 1999, η δημόσια επίδειξη οποιονδήποτε συμβόλων ή εικόνων που σχετίζονται με το Φάλουν Γκονγκ απαγορεύεται, όπως και η κατοχή ή διακίνηση βιβλίων ή άλλων υλικών που προωθούν το Φάλουν Γκονγκ, η συγκέντρωση με σκοπό την εξάσκηση του Φάλουν Γκονγκ ή η οργάνωση ενάντια στην απαγόρευση.
Τα άτομα που συνεχίζουν να εξασκούν το Φάλουν Γκονγκ (ακόμα και ήσυχα στο σπίτι τους) και όσοι θέλουν να αντισταθούν ειρηνικά στην καταπίεση, συνήθως φυλακίζονται, βασανίζονται και δολοφονούνται καθώς οι δυνάμεις ασφαλείας προσπαθούν με την βία να τους αναγκάσουν να απαρνηθούν τα πνευματικά τους πιστεύω. Αυτοί που απαρνιούνται την εξάσκηση υπό πίεση γίνονται στόχος παρακολούθησης και παρενόχλησης κατά την αποφυλάκισή τους ώστε να τους αποτρέψουν να ασχοληθούν με το Φάλουν Γκονγκ ξανά. Ο εξαναγκαστικός θρησκευτικός προσηλυτισμός ήταν από την αρχή ο τελικός στόχος της καμπάνιας του Κόμματος ενάντια στο Φάλουν Γκονγκ.
Διαβάστε επίσης: Εξαπολύοντας τον τρόμο