Βίαιη καταστολή 100 εκατομμυρίων ανθρώπων

Είναι μια από τις μεγαλύτερες εκστρατείες δίωξης κατά της πίστης που συμβαίνουν στον κόσμο τα τελευταία 20 χρόνια.

Εκατομμύρια αθώοι άνθρωποι στην Κίνα, απολύθηκαν απ΄την εργασία τους, εκδιώχθηκαν απ΄το σχολείο, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν ή δολοφονήθηκαν απλά επειδή ασκούσαν Φάλουν Γκονγκ.

Δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι που ασκούν Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα σήμερα, ζουν κάθε ημέρα με τον κίνδυνο της απαγωγής, της φυλάκισης, των βασανιστηρίων ή και ακόμα χειρότερα.

Η εκστρατεία δίωξης [κατά του Φάλουν Γκονγκ] διεξήχθη σε όλα τα επίπεδα από κυβερνητικούς αξιωματούχους και αστυνομικούς, και διαπέρασε κάθε τομέα της κοινωνίας.

Κονγκρέσο Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, ψήφισμα 188

Γιατί διώκεται το Φάλουν Γκονγκ; 

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ‘90, το Φάλουν Γκονγκ συγκέντρωσε την υποστήριξη πολλών κυβερνητικών υπηρεσιών της Κίνας ως μια πρακτική διαλογισμού που βοηθάει στην βελτιώση της δημόσιας υγείας και της ηθικής.

Αλλά στις 22 Ιουλίου του 1999 ξεκίνησε μια μαζική εκστρατεία καταστολής του.

Τι πήγε στραβά?

Μια βασική εξήγηση για την φαινομενικά παράλογη εκστρατεία ενάντια στο Φάλουν Γκονγκ είναι η φύση του αθεϊστικού και δικτατορικού Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ), το οποίο φοβάται όλες τις ομάδες ανθρώπων που δεν έχει υπο τον έλεγχό της – ιδιαίτερα αυτές που αντιπροσωπεύουν μια διαφορετική ιδεολογία. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, μερικοί αξιωματούχοι του Κόμματος αισθάνθηκαν ότι η εξουσία τους απειλείται από τη δημοτικότητα του Φάλουν Γκονγκ. Η πλήρης εφαρμογή της δίωξης συνέβη μετά από χρόνια αυξανόμενων περιορισμών και παρενοχλήσεων.

Το ΚΚΚ έχει επανειλημμένα προσπαθήσει να εξαλείψει όλες τις θρησκευτικές πεποιθήσεις από την Κίνα (μια χώρα που παραδοσιακά αναφέρεται ως «η Θεία γη»). Μέχρι σήμερα οι Ρωμαιοκαθολικοί, οι προτεστάντες και οι θιβετιανοί βουδιστές δεν μπορούν να προσευχηθούν ελεύθερα στην Κίνα και διατρέχουν συνεχή κίνδυνο φυλάκισης και βασανιστηρίων.

Μέχρι το 1999, το Φάλουν Γκονγκ έγινε αναπόφευκτα στόχος, καθώς ήταν η μεγαλύτερη – και ταχύτερα αναπτυσσόμενη – πνευματική ομάδα στην Κίνα με 100 εκατομμύρια ασκούμενους σε εθνικό επίπεδο, σύμφωνα με τις εκθέσεις της κινεζικής κυβέρνησης εκείνη την εποχή.

Άλλοι επίσης παρατήρησαν ότι η απόφαση για την έναρξη της εκστρατείας συνδέεται με τη «ζήλια» του πρώην επικεφαλής του ΚΚΚ, Τζιανγκ Τζεμίν,  προς το Φάλουν Γκονγκ. Πηγές της Washington Post αναφέρουν ότι «ο Τζιανγκ Τζεμίν προσωπικά αποφάσισε ότι το Φάλουν Γκονγκ έπρεπε να εξαλειφθεί» και ότι «επέλεξε αυτό που θεωρούσε εύκολο στόχο».

Βασανιστήρια

Ενδεχομένως το πιο διακεκριμένο χαρακτηριστικό της καμπάνιας είναι η επικρατούσα χρήση ακραίων βασανιστηρίων. Ο βασανισμός των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ έχει καταγραφθεί σε όλες τις επαρχίες της Κίνας, στις φυλακές, στα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, στα κέντρα πλύσης εγκεφάλου, στα σχολεία όλων των μεγάλων και μικρών πόλεων της Κίνας καθώς και στα χωριά.

Συνήθεις τεχνικές βασανισμού περιλαμβάνουν ηλεκτροσόκ με ηλεκτρικές ράβδους, κάψιμο με σίδερο, δέσιμο του κορμιού σε επώδυνες θέσεις για ημέρες, εξαναγκαστικό τάισμα αλμυρών διαλυμάτων μέσο πλαστικού σωλήνα που έχει τοποθετηθεί μέσω της μύτης και βγάλσιμο νυχιών με κομμάτια μπαμπού, για να αναφέρουμε μερικά εξ αυτών· επίσης επικρατεί ο βιασμός και η σεξουαλική κακοποίηση σε υπό κράτηση ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ . Μέχρι σήμερα, έχουν καταγραφεί πάνω από 4.000 θάνατοι και τουλάχιστον 63.000 περιπτώσεις βασανισμού. Αυτά τα νούμερα είναι πολύ πιθανόν να είναι ένα μικρό ποσοστό του πραγματικού αριθμού. Πολλοί ασκούμενοι για να προστατέψουν την οικογένειά τους, αποκρύπτουν τα στοιχεία τους, και δυστυχώς έτσι, γίνονται εύκολος στόχος θυμάτων διότι κανείς δεν θα μπορέσει να τους ψάξει μιάς και δεν ξέρει που βρίσκονται σε ολόκληρη την Κίνα. Γι’ αυτόν τον λόγο γνωρίζουμε πως ο παραπάνω αριθμός είναι μόνο ενδεικτικός και υπάρχουν αρκετές μαρτυρίες ασκουμένων που ήξεραν αρκετούς ασκούμενους που δεν έδωσαν ποτέ το όνομά τους. (περισσότερα για βασανιστήρια)

Φυλάκιση και πλύση εγκεφάλου

Για εκατομμύρια ανθρώπους στην Κίνα, η πιο κοινή πραγματικότητα της εκστρατείας κατά του Φάλουν Γκονγκ, ήταν η μακρά περίοδος κράτησης σε στρατόπεδα ή φυλακές «αναμόρφωσης μέσω καταναγκαστικής εργασίας». Ύστερα από γελοίες ή ανύπαρκτες δίκες, ρίχνονται στο το σύστημα Γκούλαγκ της Κίνας και εκεί, αναγκάζονται να δουλεύουν μέχρι και 20 ώρες την ημέρα, παράγοντας δίχως μισθό παιχνίδια, χριστουγεννιάτικα φωτάκια, ξυλάκια φαγητού, και μπάλες ποδοσφαίρου για εξαγωγή. Εκείνοι που αρνούνται, βασανίζονται. (περισσότερα για στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας).

Είτε είναι σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, είτε σε φυλακές ή σε ειδικά κέντρα αναμόρφωσης, όλοι οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ που βρίσκονται υπό κράτηση, αναγκάζονται να υποβληθούν σε πλύση εγκεφάλου. Ο στόχος του Κινέζικου Κομμουνιστικού Κόμματος είναι να εξαναγκάσει αυτά τα άτομα να απαρνηθούν τα πνευματικά τους πιστεύω και να δουν το Φάλουν Γκονγκ ως κάτι το επικίνδυνο, όπως επίσης και να παραδώσουν στις αρχές άλλους που ενεργά εκθέτουν την αλήθεια για την δίωξη.

Το κύριο συστατικό της διαδικασίας πλύσης εγκεφάλου, ή αυτό που το Κόμμα αποκαλεί «αναμόρφωση», είναι η στέρηση ύπνου, οι ατελείωτες ώρες παρακολούθησης βίντεο που κακολογούν το Φάλουν Γκονγκ, οι απειλές, καθώς και ο «δημόσιος εξευτελισμός και τα βασανιστήρια» ίδια με την περίοδο της Πολιτιστικής Επανάστασης. Ορισμένα ιδιαίτερα «επίμονα» άτομα, που αρνούνται να αναμορφωθούν, τους κρατούν σε άσυλα, και τους χορηγούν [με ένεση] ψυχοτρόπα φάρμακα ως μέρος θεραπείας της »ψυχικής διαταραχής τους ή της λανθασμένης πολιτικής τους σκέψης.» (περισσότερα για ψυχιατρικά βασανιστήρια).

Συγκομιδή οργάνων

Η υπέρτατη λύση του Κόμματος για τον μεγάλο αριθμό φυλακισμένων ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ, ωστόσο, είναι ακόμα πιο τρομακτική. Σύμφωνα με μάρτυρες και πρώην νοσοκομειακούς υπαλλήλους, οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ χρησιμοποιούνται για τα τα όργανά τους και δολοφονούνται κατά χιλιάδες ώστε τα ζωτικά τους όργανά, να χρησιμοποιηθούν για μεταμοσχεύσεις κατά παραγγελία.

Συκώτια, νεφρά, καρδιές και κερατοειδείς χιτώνες, αφαιρούνται από ζωντανούς ναρκωμένους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, που διαλέγονται ανάλογα την συμβατότητα και το μέγεθος των οργάνων τους, καθώς και τον τύπο αίματος. Τα ζωτικά τους όργανα έπειτα πωλούνται σε στελέχη του Κόμματος, και άλλα απελπισμένα [παρ’ όλα αυτά πλούσια] άτομα απ’ την Κίνα και το εξωτερικό. Μυστικοί ερευνητές, σε τηλεφωνικές κλήσεις προς Κινεζικά νοσοκομεία, έχουν μαγνητοφωνήσει ιατρούς να παινεύονται γι’ αυτήν την πρακτική (περισσότερα για τις αφαιρέσεις οργάνων).

Η λογοκρισία και η προπαγάνδα ενισχύουν την βία

Όμως, όπως και σε κάθε γενοκτονία του 20ου αιώνα, η ακραία βία πρώτα απαιτούσε τoν απανθρωπισμό «των υπολοίπων» μέσω προπαγάνδας. Όντως, ένα κύριο μέσο της καταστολής του Κόμματος, ήταν ο περιορισμός και η διαστρέβλωση των πληροφοριών σχετικά με το Φάλουν Γκονγκ – τόσο στην Κίνα όσο και στο εξωτερικό.

Από την πρώτη ημέρα της καταστολής, το καθεστώς απαγόρεψε όλα τα βιβλία, εφημερίδες και γενικότερα τα μέσα ενημέρωσης που μιλούσαν θετικά για το Φάλουν Γκονγκ. Όλες οι ιστοσελίδες σχετικά με την πρακτική μπλοκαρίστηκαν αμέσως. Εκατομμύρια βιβλία του Φάλουν Γκονγκ κατασχέθηκαν με την βία και κάηκαν δημοσίως. Το καθεστώς φοβήθηκε πως οι άνθρωποι θα μάθαιναν, αν δεν είχαν μάθει ήδη, πως το Φάλουν Γκονγκ ήταν ένας υγιής, κανονικός και θετικός τρόπος ζωής τον οποίον είχαν ενστερνιστεί εκατομμύρια άνθρωποι.

Φυσικά, αυτές οι προσπάθειες λογοκρισίας εκτείνονται μέχρι τον κυβερνοχώρο, χάρη σε Δυτικές εταιρείες που με ενθουσιασμό πούλησαν τεχνολογία παρακολούθησης του Διαδικτύου στα τμήματα ασφαλείας του Κόμματος. Ως αποτέλεσμα, Κινέζοι βρίσκονται τώρα στην φυλακή, επειδή δημοσίευσαν στο Διαδίκτυο, αποδείξεις των βασανιστηρίων ή επειδή ανέβασαν στο Διαδίκτυο άρθρα για το Φάλουν Γκονγκ.

Μαζί με την λογοκρισία, το Κόμμα προσπάθησε να αμαυρώσει το Φάλουν Γκονγκ μέσω μιας επιθετικής προπαγάνδας. Το καθεστώς ήταν αποφασισμένο να στιγματίσει το Φάλουν Γκονγκ ως επικίνδυνο, αποκλίνον και μη φυσιολογικό.

Ο πρώην Πρόεδρος του Κόμματος Τζιάνγκ Τζεμίν έδειξε τον δρόμο, προσκολλώντας στο Φάλουν Γκονγκ την ταμπέλα της «αίρεσης» τρεις μήνες μετά την απαγόρευση, σε μια προσπάθεια να λυγίσει περαιτέρω την κοινή γνώμη. Υπό την καθοδήγηση του ΚΚΚ, πολλά υπουργεία και κρατικά μέσα ενημέρωσης προώθησαν πολυάριθμα δημοσιεύματα, ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά προγράμματα, θεατρικά έργα, περιοδικά και εκθέσεις με σκοπό να δαιμονοποιήσουν το Φάλουν Γκονγκ. (περισσότερα για προπαγάνδα και λογοκρισία)

Εν τω μεταξύ, κυβερνητικά στελέχη σε όλο τον κόσμο αναφέρουν πως έλαβαν δυσφημιστικό υλικό και προπαγάνδα από εκπροσώπους του Κόμματος. Αυτό συνήθως συνοδεύεται με απόπειρες πίεσης ή εκβιασμό γιανα παραμείνουν σιωπηλοί οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι του εξωτερικού και να κλείσουν τα μάτια στις κακοποιήσεις που συνεχίζονται ενάντια στο Φάλουν Γκονγκ. Επίσης, να αναιρέσουν τις προκηρύξεις αναγνώρισης της συνεισφοράς του Φάλουν Γκονγκ στην κοινωνία και να μπλοκάρουν τις τοπικές δραστηριότητες του Φάλουν Γκονγκ όπως παρελάσεις ή συνέδρια.

Ιδιοκτήτες επιχειρήσεων, δημοσιογράφοι και λόγιοι, έχουν επίσης υποβληθεί σε παρόμοιες τακτικές πίεσης και απειλών, (περισσότερα για προπαγάνδα στην Δύση) οδηγώντας συνήθως σε μια παράξενη σιωπή στα Δυτικά μέσα ενημέρωσης και τον ακαδημαϊκό κύκλο.

Κοινωνικό και οικονομικό αντίκτυπο

Όντως, όσοι έχουν επιλέξει το Φάλουν Γκονγκ συχνά έρχονται αντιμέτωποι με μορφές καταπίεσης που δεν αναφέρονται στα μέσα πληροφόρησης – απόλυση από την δουλειά, αποβολή από τα πανεπιστήμια, άρνηση ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και συνταξιοδότησης, διαζύγια, έλλειψη στέγης και μια πληθώρα άλλων μορφών διάκρισης. (περισσότερα για οικονομική εξαθλίωση δίωξη στην οικογένεια και στην δουλειά και το σχολείο)

Αντίσταση

Όταν ξεκίνησε η δίωξη το 1999, δεκάδες εκατομμύρια Κινέζων που εξασκούσαν την μέθοδο διαλογισμού, ήρθαν αντιμέτωποι μ’ένα δίλημμα. Η μια επιλογή ήταν να παραδοθούν στο Κομμουνιστικό Κόμμα για άλλη μια φορά, και να παρατήσουν την πρακτική που τους είχε επιφέρει καλύτερη υγεία, πνευματική καθοδήγηση και νέα ελπίδα. Η δεύτερη επιλογή ήταν να συνεχίσουν να εξασκούνται ήσυχα στο σπίτι τους, αλλά όπως έδειξαν οι επιδρομές, αυτό ήταν αδύνατο, ακόμη και αν κάποιος μπορούσε να κάνει τα στραβά μάτια για την δίωξη της οικογένειας και των φίλων του. Μια τελευταία επιλογή ήταν ν’ αντισταθoύν ανοιχτά στην δίωξη παρ’ότι γνώριζαν πολύ καλά ποιες θα ήταν οι επώδυνες συνέπειες. Όποια και αν ήταν η επιλογή, οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ έχουν επιδείξει αξιοσημείωτη αντοχή, με δεκάδες εκατομμύρια να συνεχίζουν να εξασκούνται σήμερα στην Κίνα, και ακόμα και νέα άτομα να λαμβάνουν μέρος.

Για εκείνους που έχουν επιλέξει ν’ αντιστέκονται πιο ενεργά, οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ αρνούνται να επιλέξουν την βία, εστιάζοντας στην χρήση κάθε ειρηνικής οδού για να εισακουστούν οι φωνές τους. Οι ασκούμενοι αρχικά προσπάθησαν να πείσουν το Κομμουνιστικό Κόμμα χρησιμοποιώντας επιστολές και υπομνήματα. Όταν αυτά απέτυχαν, οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ στράφηκαν έξω και ειδικότερα στην πλατεία Τιανανμέν όπου παρ’ότι διαλογίστηκαν ήρεμα και έδειξαν πανό, με με τις αρχές Αλήθεια, Καλοσύνη, Ανεκτικότητα, προτού συλληφθούν, επικαλέστηκαν την συνείδηση του Κινεζικού λαού καθώς επίσης και των αρχηγών των κρατών του κόσμου. Καθώς η δίωξη συνεχιζόταν, οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ άρχισαν να αντικρούουν την κρατική προπαγάνδα διανέμοντας πληροφορίες που αποκάλυπταν την δίωξη χρησιμοποιώντας φυλλάδια, VCD, email και τηλεφωνικές κλήσεις.

Συλλογικά, αυτό το κίνημα αντίστασης αποτελούμενο από τολμηρές προσωπικές πράξεις, παρά το μεγάλο ρίσκο αποτελεί, πολύ πιθανόν, το μεγαλύτερο μη βίαιο κίνημα στον κόσμο. (περισσότερα στο σύγχρονοι ήρωες).

Η δίωξη στην Κίνα

Η δίωξη στο εξωτερικό

Ειρηνική αντίσταση