Στη σημερινή Κίνα κάθε Κινέζος κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να τον αρπάξουν καθώς περπατά στο δρόμο και να τον μετατρέψουν σε σκλάβο ίσως και για τρία χρόνια, χωρίς καμία νομική διαδικασία. Αυτό έχει συμβεί σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που ασκούν Φάλουν Γκονγκ και έχουν εξαφανιστεί στο τεράστιο σύστημα στρατοπέδων εργασίας της Κίνας.
Υπάρχουν από 200.000 εώς και 2.000.000 ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ που κρατούνται στο τεράστιο σύστημα στρατοπέδων καταναγκαστικής εργασίας της Κίνας ή αλλιώς στρατοπέδων «επανεκπαίδευσης». Κάποιοι κρατούμενοι εργάζονται μέχρι και 20 ώρες την ημέρα σε εξωτερικούς χώρους, στους Σιβηριακούς χειμώνες της βορειοανατολικής Κίνας. Άλλοι, στην αποπνικτική ζέστη των μη αεριζόμενων χώρων που γεμίζουν με αναθυμιάσεις κόλλας και περιττωμάτων. Εκείνοι που αρνούνται να εργαστούν θα υποστούν ξυλοδαρμό, βασανιστήρια ή θα τους απαγορευτεί το φαγητό.
Πολλά από τα προϊόντα που φτιάχνουν, όπως χριστουγεννιάτικα δώρα, φώτα για χριστουγεννιάτικα δέντρα, ρούχα, παπούτσια, παιχνίδια, ξυλάκια φαγητού κ.α – πωλούνται στην Αμερική, την Ευρώπη και την Αυστραλία.
Γράμμα απο το Masanjia
Ο Sun Yi στάλθηκε στο διαβόητο για την αγριότητά του στρατόπεδο της Masanjia όπου του ανατέθηκε η δημιουργία λεπτομερών διακοσμητικών Halloween για εξαγωγή. Η δουλειά του ήταν να πλάθει ένα μείγμα στάχτης και νερού και να φτιάχνει με αυτό ψεύτικες πολυεστερικές ταφόπλακες επί 16 ώρες τη μέρα. Στα κρυφά, ο Sun Yi, έγραφε γράμματα που περιέγραφαν τις συνθήκες και τα βασανιστήρια εντός του στρατοπέδου, και κατάφερε να τα κρύψει σε μερικά κουτιά διακοσμητικών.
Μια γυναίκα στο Όρεγκον βρήκε ένα από τα ανυπόγραφα γράμματα και το δημοσιοποίησε, οδηγώντας στην αρχή του τερματισμού του συστήματος στρατοπέδων καταναγκαστικής εργασίας της Κίνας
O Sun Yi δεν πέθανε στο στρατόπεδο, αφότου αφέθηκε μετά από χρόνια, έκανε με ρίσκο ένα μυστικό ντοκιμαντέρ, που καταγράφει όλη την ιστορία του και την συνεχιζόμενη καταπίεση που αντιμετωπίζουν οι Κινέζοι πολίτες μέχρι και σήμερα. Αφότου εξαναγκάστηκε να διαφύγει από την Κίνα, ο Sun Yi πέθανε ξαφνικά και κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες στην Ινδονησία τον Οκτώβριο του 2017.
Φτιάχνοντας παιχνίδια εν μέσω βασανιστηρίων σε στρατόπεδο εργασίας στο Πεκίνο
Από τα τέλη του 2007, οι καταναλωτές φτηνών προϊόντων «Made in China,» άρχισαν να ενημερώνονται για την επικινδυνότητα των κινεζικών προϊόντων όπως: παιχνίδια με μόλυβδο, κακή ποιότητα κινέζικων τροφίμων, κακή ποιότητα ρούχων κτλ.
Όμως η σύγχρονη δουλεία ακόμα συνεχίζεται και ευδοκιμεί στην Κίνα. Στο όνομα του χρήματος η Δύση κλείνει τα μάτια και συναινεί εγκληματικά σε όλο αυτό.
Η καταναγκαστική εργασία στην Κίνα είναι διαφορετική. Δεν περιορίζεται σε κάτεργα στα οποία οι έφηβοι εργάζονται υπό άθλιες συνθήκες με σωματική κακοποίηση, σε κλειστές κοινότητες ενώ πληρώνονται πενιχρά. Αυτό είναι ένα διαφορετικό είδος δουλείας που περιλαμβάνει ανθρώπους που είναι κρατούμενοι συνείδησης, που συνελήφθησαν για τα πιστεύω τους ή επειδή εξέφρασαν τις απόψεις τους, και αυτά τους καταδίκασαν σε σκλάβους ή σε άλλα δεινά.
Στα κινεζικά γκουλάγκ, δεν πληρώνονται για την εργασία και αν φύγουν το στρατόπεδο ζωντανοί, είναι μεταξύ των πιο τυχερών.
Όταν η Jennifer Zeng φυλακίστηκε σε στρατόπεδο εργασίας Xin’an του Πεκίνου, δούλευε πολλές ώρες φτιάχνοντας λούτρινα κουνέλια για την εταιρία Mickey Toys Co. Ltd, ένα έργο που φέρεται ότι είχε ανατεθεί με υπεργολαβία από την Nestle. Αφότου αποφυλακίστηκε και επέστρεψε στο σπίτι της στην Αυστραλία, ήταν συγκλονισμένη όταν βρήκε τα παιχνίδια που είχε φτιάξει να πωλούνται στα ράφια των καταστημάτων εκεί.
«Όλα τα έσοδα πήγαιναν στο στρατόπεδο κατανγκαστικής εργασίας. Εμείς δεν παίρναμε τίποτα», είπε η Zeng. «Ξεκινούσαμε την εργασία στις 5 το πρωί και τελειώναμε στις 2 ή 3 το πρωί της επόμενης ημέρας. Μερικές φορές, έπρεπε να δουλεύουμε υπερωρίες, διαφορετικά δεν θα μπορούσε να τελειώσει η δουλειά. Ήμουν τόσο εξαντλημένη που δεν μπορούσα να μετρήσω σωστά από το 1 έως το 9. Οι πολλές ώρες εντατικής εργασίας και η σοβαρή έλλειψη ύπνου με έκαναν να αισθάνομαι για μεγάλο χρονικό διάστημα ότι το μόνο πράγμα που χρειάζεται στη ζωή μου ήταν ο ύπνος.»
Η δραματική ιστορία της Zeng, περιγράφεται στο βιβλίο της «Μάρτυρας της Ιστορίας» (Witnessing history) η πιο αξιοσημείωτη αυτοβιογραφία που γράφτηκε από έναν ασκούμενο του Φάλουν Γκονγκ μέχρι σήμερα.
Ο Καναδός κ. Lin Shenli αναγκάστηκε να φτιάχνει μπάλες ποδοσφαίρου σε στρατόπεδο εργασίας στην επαρχία Jiangsu. Ένα μεγάλο τμήμα του στήθους και γλουτών του άρχισε να έχει πληγές και να αιμορραγεί από άλλες εντατικές χειρωνακτικές εργασίες. Το προσωπικό του στρατοπέδου εργασίας συνεχώς προσπαθούσε να αναγκάσει τον κ. Lin να αποκηρύξει τις πεποιθήσεις του. Υπάρχουν κυριολεκτικά χιλιάδες γνωστές περιπτώσεις όπως αυτή.
«Αποστειρωμένα» ξυλάκια φαγητού
Η ιστοσελίδα www.minghui.org έχει συντάξει μια συλλογή από συνταρακτικές μαρτυρίες από αυτά τα στρατόπεδα εργασίας και την γκάμα των προϊόντων που κρατούμενοι του Φάλουν Γκονγκ αναγκάζονται να φτιάχνουν εκεί.
Μια μαρτυρία λέει για τα «αποστειρωμένα» ξυλάκια φαγητού που παράγονται στο στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας στην επαρχεία Daxing του Πεκίνου:
Τα ξυλάκια φαγητού πριν συσκευαστούν ήταν στοιβαγμένα στο πάτωμα και συχνά τα πατούσαν οι εργαζόμενοι. Η δουλειά των τροφίμων ήταν να τοποθετούν τα ξυλάκια σε χάρτινες συσκευασίες με σήμανση από το Τμήμα Υγιεινής και Πρόληψης Επιδημιών, αν και οι ίδιοι οι κρατούμενοι δεν είχαν περάσει από μέτρα πρόληψης επιδημιών ούτε ήταν αποστειρωμένοι. Πολλοί από αυτούς είχαν δερματολογικές παθήσεις όπως ψώρα και μερικοί ήταν τοξικομανείς ή είχαν διαγνωστεί με σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Ο μισθός για όσους δούλευαν στα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας καταχραζόταν απο τους αστυνομικούς των στρατοπέδων.
Για γενικές πληροφορίες σχετικά με το σύστημα της Κίνας για επανεκπαίδευση μέσω εργασίας δείτε την έκθεση της Human Rights Watch: http://www.hrw.org/campaigns/china-98/laojiao.htm
Διαβάστε επίσης: Οικονομική εξαθλίωση