Ψυχιατρικά βασανιστήρια

Τουλάχιστον 1.000 ασκούμενοι έχουν υποβληθεί σε ψυχιατρικά βασανιστήρια στα κινεζικά ψυχιατρεία, αν και ο πραγματικός αριθμός είναι πιθανόν πολλές φορές μεγαλύτερος, ενδέχεται να ξεπερνά κατά πολύ τον αριθμό των διωκόμενων αντικαθεστωτικών σε ψυχιατρικά άσυλα κατά τη διάρκεια της Σταλινικής εποχής.

Στα ψυχιατρεία της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, χορηγούν ενέσεις στους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ με άγνωστα ψυχοτρόπα φάρμακα σε τοξικές δόσεις. Ορισμένοι αναφέρουν ότι έχουν χρησιμοποιηθεί ως πειραματόζωα και πέφτουν σε παρατεταμένες περιόδους παραισθήσεων μετά την ένεση. Άλλοι έχουν υποστεί σοβαρή βλάβη στο κεντρικό νευρικό τους σύστημα από αυτές. Ωστόσο, άλλοι διανοητικά υγιείς πριν, όταν κλείστηκαν σε νοσοκομείο για »πολιτικούς» λόγους, τρελάθηκαν μετά την «θεραπεία» τους.

Μια σημαντική έρευνα στην αποκάλυψη αυτής της κατάχρησης των ψυχιατρείων έχει πραγματοποιηθεί από τον Robin Munro. Στο βιβλίο του «China’s Psychiatric Inquisition: Dissent, Psychiatry and the Law in Post-1949 China» το 2006, ο Munro αφιερώνει ένα κεφάλαιο στο ζήτημα της ψυχιατρικής δίωξης του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα.

Οι ψυχιατρικές κακοποιήσεις κατά των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ και άλλων που έχουν στιγματιστεί ως παράφρονες επειδή εμμένουν σε απόψεις που δεν είναι σύμφωνες με αυτές του Κομμουνιστικού Κόμματος, έχουν καταγραφεί και βρίσκονται σε διαρκή εξέλιξη κάτω από το ισχύον καθεστώς για δεκαετίες. Οργανισμοί όπως η Παγκόσμια Ψυχιατρική Ένωση (WPA), το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch), καθώς και η Επιτροπή της Γενεύης για την Ψυχιατρική Θεραπεία (Geneva Psychiatric Treatment Committee) έχουν υποβάλει εκθέσεις σχετικά με αυτό· το WPA επιδίωξε να διερευνήσει τις καταχρήσεις σε βάρος των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ στα ψυχιατρεία της Κίνας, αλλά του έχει επανειλημμένα αρνηθεί η πρόσβαση.

Τα βασανιστήρια σε ψυχιατρεία εξυπηρετούν δύο βασικούς σκοπούς για το Κομμουνιστικό Κόμμα. Πρώτον, έχει ως στόχο να δυσφημίσει το Φάλουν Γκονγκ κάνοντας τους υποστηρικτές του, να φαίνονται ως παράφρονες. Δεύτερον, επιτρέπει τις σκληρές μορφές τιμωρίας, και αποτελεί πιθανή λύση για το χειρισμό εκείνων που αντιμετωπίζονται ως σκληροπυρηνικοί υποστηρικτές, που αρνούνται επίμονα να «αναμορφωθούν».

Τα «εργαλεία» της ψυχιατρικής – συμπεριλαμβανομένης της ηλεκτροπληξίας, των ηρεμιστικών, και άλλων ναρκωτικών ουσιών, έχουν στραφεί εναντίον των κρατουμένων του Φάλουν Γκονγκ ως μέσο βασανισμού και χειραγώγησης.

Πέρα από τους τοίχους των ασύλων, αυτές οι μέθοδοι έχουν βρει το δρόμο τους στα χέρια της αστυνομίας και των δεσμοφυλάκων. Η Διεθνής Αμνηστία δήλωσε πως ένας εκπρόσωπος της αστυνομίας του Πεκίνου που συνδέεται με αυτά τα νοσοκομεία, όταν ρωτήθηκε γι’ αυτές τις καταχρήσεις, εξήγησε: «Δεν είναι ασθενείς, είναι εδώ για να εκπαιδευτούν εκ νέου… Οι περισσότεροι απ’ αυτούς είναι εξτρεμιστές του Φάλουν Γκονγκ που ήταν στο Πεκίνο για να διαμαρτυρηθούν.»

Παρακάτω ακολουθεί ένα παράδειγμα των εμπειριών των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ που έχουν αντιμετωπίσει στα ψυχιατρεία:

Ήμασταν κρατούμενοι στην Ψυχιατρική Κλινική της πόλης Σουτσού (Xuzhou) για πάνω από τρεις μήνες. Μας έδεσαν βίαια σ’ ένα κρεβάτι και το αποκαλούμενο ιατρικό προσωπικό μας έκανε ενέσεις και μας ανάγκασε να καταπιούμε «φάρμακα». Επίσης, μας έκαναν ενέσεις με άγνωστες ναρκωτικές ουσίες. Αμέσως μετά τη λήψη των ενέσεων λιποθυμούσαμε και ήμασταν αναίσθητοι.

Όταν οι ενέσεις άρχισαν να επιδρούν, υποφέραμε από φοβερούς πόνους. Ήταν τόσο έντονο ώστε σπαρταρούσαμε απ’ τον πόνο, φωνάζαμε σπαρακτικά και χτυπούσαμε τους εαυτούς μας πάνω στους τοίχους σε μια απελπισμένη προσπάθεια να πέσουμε κάτω αναίσθητοι, προκειμένου να απαλλαγούμε απ’ τον πόνο.

Όταν πέρασε η επίδραση των ενέσεων, ρωτήσαμε το ιατρικό προσωπικό, «Γιατί μας κάνατε ενέσεις και μας δώσατε επιβλαβείς ουσίες, ενώ είμαστε απολύτως υγιείς;» Απάντησαν με ντροπή, «Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Ακολουθούμε οδηγίες που παίρνουμε από πάνω. Θα πρέπει να υπακούσουμε στους ηγέτες μας, αν θέλουμε να κρατήσουμε τις εργασίες μας. Δεν θέλουμε να σας συμπεριφερόμαστε μ’ αυτόν τον τρόπο, αλλά δεν θέλουμε να χάσουμε τη δουλειά μας.»

Μαρτυρία ενός ασκούμενου του Φάλουν Γκονγκ από την πόλη Σουτσού (από το «Διερευνητική Έκθεση για την Πνευματική Δίωξη των Ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ (Investigative Report on Spiritual Persecution of Falun Gong Practitioners),» WOIPFG)

« Μετά το ταξίδι στο Πεκίνο στις 25 Απριλίου για την διαμαρτυρία που αφορά την απαγόρευση του Φάλουν Γκονγκ, συνελήφθη και πάλι· στις 23 Μαΐου, ο εργοδότης του, μια κρατική εταιρεία πετροχημικών, ενέκρινε τα έγγραφα για τον εγκλεισμό του, τα οποία εξουσιοδοτούσαν την αστυνομία για την εισαγωγή του σε ψυχιατρείο. Σύμφωνα με τον πατέρα του κ. Σου (Su), οι γιατροί έκαναν ένεση στον κ. Σου δύο φορές την ημέρα με μια άγνωστη ουσία. Όταν ο κ. Σου βγήκε μια εβδομάδα αργότερα, δεν μπορούσε να φάει ή να κινήσει τα άκρα του κανονικά. Πέθανε δέκα ημέρες αργότερα. »

Washington Post, στις 23 Ιουνίου 2000.

Διαβάστε επίσης: Στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας

Η δίωξη στην Κίνα

Η δίωξη στο εξωτερικό

Ειρηνική αντίσταση